Johan Vandevelde & Stephan Louwes – Moon 2. De stervende stad. Menlu, 2024. 72 pagina’s. € 11,99

Emily, Cleo en Alex zijn een drieling, maar ze lijken wel drie verschillende leeftijden te hebben. Emily is superieur intelligent, Cleo een jongensgek en Alex een nerd die alles weet van techniek. Ze staan er vaak alleen voor omdat hun ouders een onbekend beroep hebben waarvoor ze veel onderweg zijn. Als de kleine Alex eigenlijk wel eens weten wat hun ouders doen, stopt hij een tracker in de jaas van zijn moeder. De ouders zijn nog niet vertrokken, of de kinderen zetten de achtervolging in. Ze komen in een onderaards gangenstelsel terecht en belanden uiteindelijk in de bedrijfsruimtes van TCA. Dat is een bedrijf dat tijdmachinecriminelen probeert te vangen bij hun misdaden in het verre verleden om vervolgens hun geheugen te wissen. De kinderen worden ontdekt en naar de directeur gebracht, Titania Brenner. Ze wil de kinderen hard aanpakken, hun geheugen wissen en ze terugzetten in de buitenlucht. Maar dan ontdekken ze dat het de kinderen van hun beste agenten zijn. Die zijn inmiddels in het Pompeï van 79 na Christus op zoek naar een geleerde, de heer Chen, die daar illegaal naartoe is gereisd. Hij wil bij de vulkaanuitbarsting verwoestte documenten redden, maar dat mag natuurlijk niet, want daarbij bestaat potentieel gevaar op het veranderen van de geschiedenis. Maar Lynn en Rik, de ouders van de kinderen, weten niet waar ze Chen moeten zoeken. Als de kinderen horen waar hun ouders zijn, houdt Emily meteen een betoog over professor Chen. Zo weet men bij TCA ineens waar ze Chen moeten zoeken. Lynn en Rik worden bericht en inderdaad weten ze Chen op te sporen, net voordat het te laat is. Ze keren terug met de prof en worden geconfronteerd met hun kinderen bij TCA. Brenner wil ze nog steeds straffen met geheugen wissen. Maar de ouders willen dat niet. Een andere medewerker heeft zelfs een beter idee.

Moon blijft een leuke strip. De Europese mangastijl past fraai bij het futurisme van het scenario, de strip overtuigt. Dat doen de hoofdrolspelers wat minder, maar de spanning van het verhaal weegt daar tegen op.